Michał Piekarczyk
Instytut Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego
III rok specjalizacji nauczycielskiej z filozofii i etyki
(2011)
I. Temat: Parmenidesowa koncepcja bytu.
II. Cel ogólny: Przedstawienie Parmenidesowej koncepcji bytu.
III. Cele szczegółowe:
Wiedza:
- Uczeń potrafi wymienić (co najmniej trzy) najważniejsze cechy bytu wg Parmenidesa.
- Uczeń wie, kim był Parmenides oraz gdzie i kiedy żył.
Umiejętności:
- Uczeń rozwija umiejętność interpretacji tekstu filozoficznego.
- Uczeń rozwija umiejętność egzemplifikacji.
III. Metody: Czytanie na głos i interpretacja kolejnych fragmentów tekstu. Namysł filozoficzny.
IV. Grupa: 1 klasa liceum
V. Plan Lekcji:
1. Przywitanie, podanie tematu.
2. Rozdanie tekstu („Poematu o naturze” Parmenidesa).
3. Uczniowie kolejno czytają na głos fragmenty tekstu, interpretują je na forum klasy i podają cechy bytu, o jakich mówi dany fragment. Cechy te są zapisywane na tablicy i na bieżąco komentowane przez nauczyciela.
4. Namysł nad niektórymi cechami bytu, (nauczyciel zadaje pytania na które odpowiada klasa) np:
- Jest teraz cały naraz
klasa podejmuje próby wskazania rzeczy które są teraz, ale nie całe naraz (np. przedziały czasowe – jesień, procesy – bieg na 100 metrów).
- Pozostaje w tym samym miejscu
klasa podejmuje próby wskazania rzeczy które nigdy nie pozostają w tym samym miejscu (np. życie, czas)
Co Parmenides powiedziałby o takich rzeczach?
Czy rzeczy tego typu są wg Parmenidesa wewnętrznie sprzeczne?
5. Co charakteryzuje takie rzeczy jak jesień, bieg na 100 metrów?
- istnieją jedynie jeśli nie są ukończone,
- mają takie części, których jeszcze nie było, i takie które były, oraz takie które są,
- to, co zmieniają, nie jest tożsame z nimi samymi.
6. Podsumowanie przez nauczyciela informacji z lekcji na temat tego, jaki byt wg Parmenidesa jest.
VI. Materiały dydaktyczne:
- Fragmenty Poematu Parmenidesa „O naturze”.
- Tablica.
VII. Bibliografia:
Laertios Diogenes, „Żywoty i poglądy słynnych filozofów”,Wydawnictwo Naukowe PWN 2004.