O projekcie

Opublikowano: sobota, 26, listopad 2011 21:31 | Super User | Drukuj | Odsłony: 31553

     "Kącik Sokratesa" to innowacja pedagogiczna z zakresu nauczania filozofii najmłodszych. Aktualnie jest realizowany w ramach Wrocławskiej Koncepcji Edukacyjnej przez uczniów Gimnazjum Nr 14 i Przedszkole Nr 48, zajęcia prowadzi współautorka i koordynatorka projektu: Katarzyna Kuczyńska. W zajęciach uczestniczą praktykanci filozoficznych studiów nauczycielskich z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego. Poniżej prezentujemy fragmenty programu oraz recenzję Profesor Aldony Pobojewskiej z Uniwersytetu Łódzkiego.

      Adres e-mailowy koordynatorki: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi. .

 

KĄCIK SOKRATESA – DZIECI DZIECIOM

 

PRZYGOTOWAŁY:

mgr Anna Brzostowska

mgr Katarzyna Kuczyńska

 

         Program filozoficznych zajęć dla dzieci powstał w oparciu o starożytne przekonanie, że mądre myśli rodzą mądre czyny, oraz że cnoty (mądrego myślenia i działania) trzeba nauczać od najmłodszych lat.

         W Kąciku Sokratesa – poprzez dialog oraz zabawę – młodzi filozofowie uczą się dostrzegać wartości, nazywać je, oraz przewidywać konsekwencje ich realizacji. Równolegle do etycznej edukacji kształcą swoje kompetencje językowe, czynią pierwsze kroki ku myśleniu abstrakcyjnemu, pobudzają wyobraźnię.

         Wyjątkowość programu polega na włączeniu gimnazjalistów do grona prowadzących zajęcia. Młodzi „nauczyciele”, pod opieką fachowca, najpierw starannie przygotowali oryginalne materiały dydaktyczne, by następnie obserwować i współprowadzić spotkania. Dzieci dzieciom – to program , w którym zaplanowane wzajemne kontakty mają uczyć budowania więzi międzypokoleniowej, współpracy w oparciu o poczucie odpowiedzialności i bezpieczeństwa.

         Zajęcia odbywają się w sześcioosobowych grupach – każde dziecko ma zagwarantowane indywidualne podejście uwzględniające jednostkową wrażliwość a równocześnie uczy się pracy i świadomego kształtowania pozytywnych relacji w grupie.

         Program składa się z 12 części, podzielonych na 3 bloki tematyczne: Mój świat – moje czyny; Jaki jestem?, Ja-Inni.

               

 

 

MÓJ ŚWIAT – MOJE CZYNY

TEMAT

PROBLEMATYKA             PROBLEMATYKA

                                ĆWICZENIA

Odróżniam

i

oceniam

Podział doświadczeń na pozytywne                        i negatywne.               Rola człowieka w tworzeniu poszczególnych doświadczeń.
  • dzieci doświadczają różnych dźwięków, smaków, obrazów – dzielą ja na pozytywne i negatywne;
  • rozmowa: czy nasze doświadczenia dzielą się na takie, których chcemy i na te, których wolelibyśmy uniknąć – wykorzystanie kategorii: spokój/niepokój, ładnie/brzydko, przyjemnie/nieprzyjemne, dobrze/źle, bezpiecznie/niebezpiecznie;
  • dzieci w parach losują rysunek pewnej rzeczy (np. rower, śniadanie, kredki) – każda para rysuje dwa obrazki: pozytywnego i negatywnego wykorzystania przedmiotu (M-1).

Oceniam

i

reaguję

 

 

 

 

 

 

Umiejętność „odpowiedzi” na pozytywne i negatywne bodźce. Asertywność.

 

 

 

 

 
  • rozmowa: kiedy ręce czynią „ coś złego” (np. gdy biją) oraz kiedy  „ coś dobrego” (np. gdy głaszczą) – od czego zależy, że czyn jest dobry lub zły? Jakie są powody, dla których ludzie dokonują obu rodzajów czynu?
  • dzieci w parach przygotowują scenki pokazujące „dobre działania” rękami;
  • zabawa z piłką – prowadzący grę rzuca piłkę do poszczególnych dzieci podając przykład, kiedy ręka robi „coś  złego” – dziecko, które złapało piłkę, odpowiada, jak się bronić w danej sytuacji;
  • podział dzieci na 2 grupy – jedna gr. tworzy rzeźbę (z masy solnej) „dobrego czynu”; druga – „złego czynu” (M-2).

 

[...............]

postcategoryiconCategory: Projekty